زن شبانه موعود

سیمین را باید«مادرِ غزلِ جدید» نامید.
به قول سیدعلی‌صالحی، دلیل ماندگاری او فقط شعرش نیست،اندیشه‌ها و دغدغه‌های شعری‌اش که برگرفته از تکاپوهای انسانی این آموزگار اندیشمند بود، نه تنها نشان از گوهر شرافت و اصالت در وجود او، بلکه علت اصلی تاثیرگذاری وی است.شعرهایش سرشار از عشق، امید و آزادی است.
او را نمی‌توان پیروِ تامِ کسی دانست اما تسلطش بر اشعار حافظ و سعدی روشن است.ابداع در به‌کاربردن اوزان جدید و بی‌پروایی و جرئت در انداختن طرحی نو برای سرایش غزل،از جمله ویژگی‌های منحصر به فردشعر اوست.عاشقانه می‌سرود اما تلاش همیشگی‌اش این بود که شعر دغدغه‌مند بگوید و تا حرفی برای زدن نداشته باشد، دست به قلم نبرد.حس زنانگی لطیف و ملموسی که عاشقانه‌های او به مخاطب منتقل می‌کند به ما می‌گوید عشق و امید و همه‌ی احساسات یک زن به همان اندازه که وجود او را می‌سوزاند برای مخاطب نیز سوزان و جانگداز است.